Με αφορμή τη συμπλήρωση 26 ετών (16/12/94) από το θάνατο του Αθανασίου Κανελλόπουλου, ο δήμαρχος Πηνειού κ. Ανδρέας Μαρίνος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
« Είκοσι έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την απουσία του αείμνηστου Ηλείου πολιτικού Αθανάσιου Κανελλόπουλου. Μία εξέχουσα πολιτική φυσιογνωμία με ανυπέρβλητο ήθος, που διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο όχι μόνο στην πολιτική σκηνή της Ηλείας , αλλά και της Ελλάδας εν γένει αφού με το πολιτικό του εκτόπισμα υπερέβη πολύ σύντομα τα όρια της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Ένας, αναμφισβήτητα, εξαίρετος πολιτικός και πάνω από όλα σεμνός και υψηλόφρων άνθρωπος, με πολυεπίπεδη προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.
Ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος υπήρξε, ομολογουμένως, ένας επιφανής ακαδημαϊκός, με υψηλές τιμητικές διακρίσεις που τον συνόδευαν σε όλη την πορεία της ζωής του. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λησμονούμε τη δημοσιογραφική του πολυπραγμοσύνη και το σπάνιο επιστημονικό και συγγραφικό του έργο σε θέματα οικονομίας, πολιτικής, κοινωνιολογίας και φιλοσοφίας. Εντούτοις, η πνευματική του ιδιοσυστασία δεν αντέφασκε, αλλά, αντίθετα, εναρμονιζόταν με την αντίληψη ότι η ενασχόληση με τα κοινά αποτελεί υπέρτατο καθήκον .
Παράλληλα υπήρξε ένας ευφυής πολιτικός, άνθρωπος με έμφυτη ηθική ευγένεια, υψηλό όραμα για την κοινωνία, την οποία υπηρέτησε με γνώμονα πάντα το συμφέρον του τόπου μας. Η ευρύτητα των γνώσεών του και των ικανοτήτων του δεν γνώρισαν πνευματικά όρια. Ο προοδευτικός τρόπος σκέψης του τον οδήγησε στο πολυδιάστατο και πολυσχιδές έργο του που διαδραμάτισε σημαντικό και θεμελιώδη ρόλο για να προχωρήσει η χώρα σε μεγάλες θεσμικές τομές. Το εμπνευσμένο και ενίοτε αυτοσαρκαστικό χιούμορ του δρόσιζε την άνυδρη πολιτική σκηνή.
Αυτά τα στοιχεία και τα σπάνια χαρίσματα της προσωπικότητάς του είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω από κοντά, αφού υπήρξε πνευματικός καθοδηγητής μου. Ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος πίστευε ότι οι νέοι άνθρωποι είναι οι μοχλοί της μελλοντικής μας ανάπτυξης. Εμπιστευόταν τις νεότερες γενιές, για τις ιδέες τους και το πάθος που τις υπερασπίζονταν και μου έδωσε την αξεπέραστη ευκαιρία να “μαθητεύσω” δίπλα του.
Τιμούμε, λοιπόν, τη μνήμη του αοίδιμου Ηλείου πολιτικού, τη μνήμη μιας χαρισματικής και εμβληματικής φυσιογνωμίας, ενός πολιτικού με αρετή και τόλμη, με προεξάρχουσα την κοινωνική ευαισθησία, που κουβαλούσε πάντοτε στους ώμους του τη συναίσθηση του χρέους του ως προς το να “υπηρετεί” το λαό, όπως άλλωστε αποτυπώνεται στον λιτό και απέριττο τάφο του στο Α΄ Νεκροταφείο, με τη φράση “Αναλίσκεσθε εν τω υπηρετείν”».